De droom

Al twee jaren droom ik over het uitgeven van een boek. Een voorlees- en meditatieboek voor kinderen en hun begeleiders, waarin de basisbegrippen van mindfulness op kindermaat worden verteld. ‘s Nachts wakker worden, niet kunnen inslapen en dan de beelden zien passeren, flarden van dialogen horen, personages vorm geven. In mijn hoofd heeft dit boek al vele gedaantes aangenomen. Ideeën die haasje-over spelen, landschappen die elkaar opvolgen, dieren die komen en gaan. Eén constante: de schildpad als symbool van een mindful leven. Haar side-kick was eerst een muis. Nu een eekhoorn. Deze schildpad ging eerst de hele wereld rond, nu blijft ze thuis. Dan kwam het idee aanwaaien van een jaarcyclus met de 13 manen als leidraad, nu zijn en blijven het drie verhalen per seizoen. En het staat ook als een paal boven water dat ik zelf de illustraties zal maken van ‘Schildpadtijd’. De creaties in mijn hoofd krijgen sinds kort vrij spel.

De realiteit

Ik knijp even in mijn arm, mijn been en mijn billen. Het is geen droom meer. Na een eerste kennismakingsmoment waarop het soort papier (waarbij we heel boektastelijk worden), aantal pagina’s, grootte van het boek, schutbladen en eventuele extra’s zoals een boekenlegger of poster worden besproken, weet ik dat deze vrouwen bevlogen en creatieve spelers in het uitgeversvak zijn. En niet alleen dat: ik voel me begrepen en gezien. Een kleine twee weken later krijg ik het financieel plan onder ogen. Een volgend ronde overleg later stem ik volhartig toe met een licht gewijzigd plan. Nu is het menens. Dat boek komt er. Wanneer staat nog niet vast maar het komt er!